🔹از دست خودتون و بی اراده گی های تان خسته شدین؟

🔹برنامه ریزی میکنین اما عمل نمی کنین؟

🔹به خودتون قول میدین ولی بد قولی می کنین؟

🔹براتون پیش اومده که برنامه مطالعاتی چیده باشین ولی عمل نکرده باشید؟

اول میخوام با یه مثال شروع کنم بعد برم سر اصل مطلب.تا حالا دقت کردین که ما وقتی صدای قرآن رو میشنویم ناخودآگاه نارحت میشیم یا دلمون میگیره؟ این در حالی است که نه قرآن غم انگیزه نه مطالبی که در قرآن است؛این به خاطر اینه که ما اونقدر تو مراسمات ختم،صدای قرآن رو شندیم،صدای قرآن برامون شرطی شده با غم و اندوه.

اصطلاح شرطی‌شدن کلاسیک نخستین‌بار توسط ایوان پاولف، فیزیولوژیست روسی، پیشنهاد شد. مشاهده ابتدایی‌ که پاولف را به سمت این نظریه سوق داد، این بود که بزاق دهان سگ‌ها صرفاً با دیدن کسی که قبلاً چندبار به آنها غذا داده‌است، ترشح می‌شود؛ حتی اگر شخص اکنون غذایی به همراه نداشته باشد.( در شرطی‌شدن کلاسیک جانور یادمی‌گیرد که بین یک محرک بی‌اثر، با یک پاداش یا تنبیه کردن ارتباط برقرار کند.)

اصلا شرطی سازی (کردن) چی هست؟

شرطی کردن روشی است که شما با استفاده از آن می توانید تغییرات به وجود آمده را به صورت ثابت و پایدار در بیاورید. ساده ترین روش شرطی کردن، تکرار می باشد. شما می توانید با تکرار یک مسیر عصبی به وجود آورید. اگر الگویی نیروبخش پیدا کردید، آن را بارها در ذهن تان تکرار کنید تا سرانجام متوجه شوید که با استفاده از آن می توانید از درد و رنج دوری کنید و به لذت و موفقیت پایدار در زندگی دست پیدا کنید. مغز این حالت را راه جدیدی پیدا می کند که با استفاده از آن می تواند به نتایج پایداری برسد. اگر این کار را انجام ندهید، به سوی الگو و رفتار گذشته خود باز می گردید.

یا اگر بخواهم ساده تر بگوییم ما در شرطی سازی یاد میگیریم،چگونه بین دو محرک ارتباط برقرار کنیم.

 چطور میتونیم شرطی سازی انجام بدیم؟

*پیشنهاد میکنم یک قلم و کاغذ بردارید،کاغذتان رو به دو ستون تقسیم کنید:

نوشته هایتان را نزد خود نگه دارید و هر روز صبح تک به تک آنها را مرور و مجسم کنید.ا

با کاراین شما خود را شرطی کرده اید،هر بار که آن کار را انجام ندهید،حالتان بد میشود و نکات منفی نوشته هایتان در ذهن تداعی میشود.و بالعکس.

آزمایش‌های پاولف(شرح آزمایش)

(اطلاعات تکمیلی ،میتوانید نخوانید)

ترشح بزاق نوعی پاسخ طبیعی به غذاست؛ هرگاه پاولف پودر گوشت (محرک طبیعی، غیرشرطی) گرسنه می‌داد، بزاق سگ (پاسخ طبیعی) ترشح می‌شد. را به سگ

پاولف پس از مدتی متوجه شد که حتی اگر غذایی به همراه نداشته باشد، با دیدن او بزاق سگ ترشح می‌شود. پاولف بر این اساس آزمایشی را طراحی کرد. او همزمان با دادن پودر گوشت زنگی را به صدا درمی‌آورد. صدای زنگ محرکی بود که ارتباطی با غذا نداشت و به تنهایی برای سگ بی‌مفهوم بود؛ امّا به دنبال تکرار این کار، سگ بین صدای زنگ و غذا ارتباط برقرار کرد؛ به‌طوری که با صدای زنگ، حتی بدون وجود غذا بزاق او ترشح می‌شد. به عبارتی سگ نسبت به همراه بودن صدای زنگ و پودر گوشت، شرطی شده بود.

در این نوع یادگیری، هرگاه یک محرک بی‌اثر (مثلاً صدای زنگ)، به همراه یک محرک طبیعی (مثلاً غذا) به جانور عرضه شود، پس از مدتی محرک بی‌اثر به تنهایی سبب بروز پاسخ (مثلاً ترشح بزاق) در جانور می‌شود. به این محرک جدید محرک شرطی می‌گویند؛ زیرا به شرطی می‌تواند سبب بروز رفتار شود که پیش از آن همراه با یک محرک طبیعی باشد. به محرک طبیعی، محرک غیرشرطی نیز گفته می‌شود.