وقتی آدمی شروع به انجام کاری میکند،آخ که چقدر افکار مانند خوره به جانش میفتند،او را به گوشه رینگ برده  تا جای که می توانند سردرگمش می کند.الان که این نوشته را می نویسم از هیچ چیز زندگی ام اطمینان ندارم.نه میدانم از آینده ام چه می خوام،نه میدانم اهدافم به طور دقیق چه هستند،نه میدانم هدف ام از نوشتن این وبلاگ چیست؟تنها چیزی میدانم این است که نشانه خوبی است!نشانه این است که از محدوده امنی که ساخته ام بیرون آمده ام.همه چیز از این جا شروع خواهد شد...

همین طور فکرم مشغول بود که یک نوتیفکیشن از وبلاگ حسین قربانی دریافت کردم با عنوان "توصیه ست گادین به افراد مبتدی" او نقل قولی میکرد از کتاب فریب ایکاروس که بسیار برایم الهام بخش بود: