ماعـادت داریم که مشکلات را اغراق شده تحویل خودمان بدهیم و آن را، به عرضه داشتن یا نداشتن کلی خودمان ربط دهیم.

در حالی که اتفاقات بـد زندگی را باید «خــاص شرایطی خاص» دانست. مثلاً اگر کسی، در کنکور رتبه خوبی نیاورد، باید این مشکل را خاص همان ســال و شرایط بلدی بداند که برایش پیش آمده است؛ او این مشکل را از این دایــره زمانی و مکانی، خارج نمی کند که به کل زندگی اش ربط بدهد و بگوید «من در کل، بی عــرضه ام.» 

او، نگاهی مرزبندی شده به مشکلاتش دارد و سعی می کند که عــرضه داشتن کلی خودش در زندگی را، به این مشکلات ربط ندهد. این طور، امیدوارتر می ماند و هر مشکل و مانـع را، در حد و اندازه طبیعی خودش نگه می دارد.