مطالب مربوط به سرگذشت تاریخی و زبان کردها از منابع معتبری که مربوط به پژوهش های علمی پژوهشگرانی همچون دکتر کیومرث فلاحی و . . .می باشند، گردآوری شده اند و هریک از نظریه ها و عقیده ها موافقان و مخالفانی دارد. مدریک اپ سعی کرده نظریه هایی، با دیدهای متفاوت را به شما ارائه دهد و هیچ گونه جهت گیری و موافقت و یا مخالفتی با نظریه ها و عقاید ندارد.
تاریخچه و سرگذشت قوم کرد
افسانه ها و داستان های اساطیری بسیاری درباره تاریخچه قوم کرد وجود دارد و نظریه و عقیده های موجود بیشتر برگرفته از دانش های باستانی، زبانشناسی، انسان شناسی و سایر موارد این چنینی می باشد.بیشتر پژوهشگران تاریخی مشهور براین باورند که کردهای امروزی نوادگان مادها و از ریشهی آن ها می باشند .مینورسکی خاور شناس و ایران شناس روس که کتاب های بسیار درباره اقوام شناسی ایرانیان و کتابی از کردها دارد، می گوید:
"اگر کردها نوادگان مادها نباشند، پس بر سر ملتی چنین کهن و مقتدر چه آمده است و این همه قبیله و تیره مختلف کرد که به یک زبان ایرانی تکلم می کنند؛ از کجا آمده اند؟"
بسیاری دیگر از پژوهشگران همچون تئودور نولندکه (خاورشناس بزرگ آلمانی )، معتقدند که اگر روزی زبان مادی درست شناخته شود، قطعا خویشاوندی بسیار نزدیکی با زبان پارسی باستان خواهد داشت. از سوی دیگر استفاده از نام های مادی که آن ها را در اسامی پادشاهان و سرداران ماد می بینیم، در نام های کردی کاربرد فراوانی دارد. در حال حاضر چنین فرض می شود که کردها بخش اصلی بازماندگان تیره های بومی خاورمیانه و مادها می باشند که به زبان کردی سخن می گویند.این نکته مهم که زبان کردی بازمانده زبان مادی است و کردهای امروزی هم بازماندگان مادهای باستان هستند، تا زمانی که زبان مادی به درستی شناخته نشود، کماکان یک فرضیه به شمار می رود، اما این فرضیه قوی ترین فرضیه موجود است.اگر به سمت معنا شناسی واژه کرد برویم در فرهنگ فارسی کرد به معنای بیابانگرد و چادرنشین است. برخی دیگر کرد را گرفته شده از کلمه گُرد فارسی به معنی دلیر و پلوان می دانند.در گذشته نیز تمامی سرزمین های کردنشین یکی از ایالت های ایران به شمار می رفت که در جنگ چالدران ( 1514میلادی ) میان شاه اسماعیل صفوی و سلطان سلیم اول، بر اثر شکست ایران، بخش هایی از کردستان از ایران جدا شده و نصیب دولت عثمانی گشت.بسیاری از کردان خارج از ایران همواره بر
پیوند ناگسستنی تاریخی و نژادی کردها با دیگر ایرانیان تاکید داشته اند، یکی از رهبران سیاسی کردهای عراق در گذشته جمله معروف دارد که میگوید:
"هر کجا کرد زندگی می کند، آن جا ایران است ."
زبان
زبان کردی یکی از زبان های گروه شمال غرب یا جنوب غربی به شمار می رود . گویش های بسیاری دارد، گرچه تمامی این گویش ها از یک ریشه هستند اما ویژگی های خاصی نیز دارند که آن ها را از هم جدا می سازد.در بخش شمالی یعنی سرزمین های کردنشین ترکیه، ارمنستان، بخشی از شمال عراق و بخشی از آذربایجان غربی، لهجه کُرمانجی رواج دارد و کردان خراسان شمالی و ترکمنستان نیز به این گویش صحبت می کنند و کسانی که به این گویش سخن می گویند، کرمانج نامیده می شوند.گویش کردستان مرکزی " سورانی " است، که خود شاخه های متنوعی دارد، کردهای منطقه های اربیل، سلیمانیه و کرکوک در عراق و کردهای مهاباد و استان کردستان در ایران به این گویش سخن می گویند.گویش های جنوبی کردی نیز در کرمانشاه، ایلام و در میان کردهای لرستان، همدان، کلاردشت و قزوین میان کردها رایج است.علاوه بر موارد قبل باید به شاخه های اورامی، گوران و زازا نام برد که در غرب کرمانشاه، گوشه ای از مراوان و بخش هایی از کردستان ترکیه، شماری به آن سخن می گویند.گویش دیگر کردی " گورانی " می باشد که تا دوران مشروطیت زبان علمی و ادبی کردان بود، اما پس از آن سورانی به عنوان زبان رسمی و کتابت پذیرفته شده است. زیست بوم و پراکندگی زیست بوم کرد زبانان بیشتر مناطق کوهستانی است که به شرق رشته کوه زاگرس ختم شده و از این قسمت به سمت جنوب و حد فاصل همدان و سنندج امتداد می یابد.در طرف جنوب هم بعد از دور زدن کرمانشاه، ایلام و بخش هایی از لرستان به کرکوک و موصل ختم می شود. از شمال نیز به طرف ماردین، پیرانشهر و اورفا در ترکیه امتداد یافته است.در ادامه به طرف ملاطیه (ترکیه) و حوزه رود فرات می رود تا به کمالیه می رسد.زیست بوم کردها اگر چه کوهستانی است اما همین کوه ها که در هنگام زمستان پوشیده از برف است در هنگام تابستان و آب شدن برف ها به شکل یک فرشی سبز رنگ در منطقه تبدیل می شود و از جاذبه های طبیعی بسیار زیبا برای گردشگران می باشد. چراگاه های کردستان که در دوران های دور پرورش دهنده اسب های مادی بوده است، امروزه نیز برای چرای گوسفندان ایل ها و عشیره های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.غذا برنج و بلغور، اصلی ترین مواد غذایی کردها را تشکیل داده اند. از رایج ترین و محبوب ترین غذاهای کردی می توان به موارد زیر اشاره کرد که هر کدام در شهرها و مناطق گوناگون مورد استفاده قرار می گیرند.

*آش دوغ یا «دوغهوا» که در آن کوفته ریزه هم میریزند، از نخود، سبزی خشک شده با برنج و بلغور تشکیل شده است.
*ساوار، از گندم جوشانده، خشک و آرد شده با افزودن کره تهیه می شود.
*یک آبه از برنج قورمه و پیاز داغ تهیه میشود.
*گردول از برنج یا ارزن پخته شده در دوغ با افزودن مغز گردو و گیاهان معطر درست می شود.
*پلو به صورت کته یا شله برنج با گوشت پخته تهیه می گردد.
*کلانه ترکیبی از نان و پیازچه با کره محلی است.
*هتیمچه با گوشت گوسفند، حبوبات و سبزی درست میشود.
*شله گنم را با گندم خرد شدهو گوشت قورمه و کره میپزند.
*شله کینه، ترکیبی از آرد، شیر، تخممرغ و شکر است.
*شوروا از برنج، ارزن یا عدس آبپز تهیه میشود.
*شلغم ترش یا شلغم باغی از نخود، لوبیا، گردو و برگه زردآلو تهیه میشود.
*آش گزنه، از گندم و جو پخته شده در دوغ (هیزان) به همراه سبزیجات معطر مانند پونه، کاکوتی، از گزنه و برگه شلغم تهیه میشود.
*بریان یا کباب کردی، مرغ، کبک و تیهوی سرخ شده در روغن همراه پلو، کباب قارج کوهی، خورش کرفس، کنگر کوهی و کنگر ماست و دلمه کوفته شور ( کوفته برنجی ) از دیگر غذاهای محلی کردی است.
فرآوردههای لبنی مناطق کردنشین شامل پنیر، ماست، زازی (دوغ جوشانده) ، لور (شیر جوشانده و بریده) ، سهرتو (خامه و سرشیر) و کشک است.

دریافت
عنوان: اپلیکیشن کردشناسی
حجم: 14.3 مگابایت
توضیحات: برای دانلود اپلیکیشن کردشناسی بر روی دریافت کلیک کنید.